-Dziękuje - zarumieniłam się. - Ogólnie spiew to moja pasia... Trenuje od małego. W watasze byłam najlepsza. - uśmiechnęłam się.
-Byłaś w watasze? -dopytał spokojnie, siedzieliśmy obok siebie.
-Byłam... Ale... - odwróciłam wzrok - to nie ważne.. - dodałam.
-Powiedz.. - zachęcił. W sumie to dobrze bo był temat do rozmów.
-No bo... Powiedzmy że uciekłam. I szukają mnie do tej pory. Mała szansa że mnie znajdą... ale jakby pojawiły się jakieś wilki tutaj to pogoń... -od razu uprzedziłam by wiedział. Pies pokiwał zatwierdzając i zrozumiale głową.
-Dobrze... - odetchnęłam z ulgą. Spojrzałam na słońce które powoli zachodziło. Pięknie puszczały czerwone promienie słońca.... chmury były szaleńczo powikłane co dawało wspaniały efekt pięknego krajobrazu.
-Pięknie tu... - wgapiłam się w jedno miejsce... Lekko podniosłam pyszczek czując delikatny wiatr. Zamknęłam oczy rozkoszując się ciepłem promieni oraz chłodnym wiaterkiem. Czyste powietrze wypełniały moje płuca... Opuściłam uszy z uśmiechem. Na skale Alfy naprawdę było pięknie... Po paru minutach gdy nacieszyłam się naturą spojrzałam na samca. Miał podniesione brwi i spoglądał na mnie.
-Co? Mam cos na pyszczku? -spytałam po czym łapą poszorowałam o pyszczek lekko. Samiec nie odpowiedział.
-Okey... - spojrzałam na słońce które właściwie już zaszło. - lubisz spacerować w nocy? -spytałam zachęcająco.
Amigo?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz